ประเภทตัวละครงิ้ว

บทพระแบ่งได้เป็น พระเอกสูงวัย พระเอกบู๊ พระเอกหนุ่ม พระเอกหน้าแดง พระเอกเด็ก

พระเอกสูงวัยคือตัวละครชายที่ติดหนวดเคราเน้นหนักที่การร้องเป็นหลักสีหนวดเคราแสดงถึงอายุที่มากขึ้นตามลำดับ คือ ดำ เทา และ ขาว 

พระเอกบู๊ คือตัวละครชายที่รับบทนักรบหรือผู้มีวิทยายุทธ์ เน้นที่บทบาทการต่อสู้แบ่งออกเป็น 2 ประเภท คือ บู๊แบบชุดรบ (มีธง) กับบู๊ทั่วไป 

พระเอกหนุ่มคือตัวละครชายที่รับบทชายหนุ่มไม่ติดหนวดเคราแสดงถึงวัยเริ่มแตกเนื้อหนุ่มแต่ยังไม่มีหนวดเครารุงรัง

พระเอกหน้าแดง หมายถึง พระเอกที่มีใบหน้าสีแดง คือ บทกวนอู 

พระเอกเด็ก หมายถึง พระเอกเด็ก คือ บทนาจา

บทนางแบ่งได้เป็น นางเอกแท้ นางเอกสาว นางเอกบู๊ หญิงชรา สาวใช้

นางเอกแท้ที่เรียกว่าเป็นนางเอกแท้ เพราะเป็นนางเอกที่เพียบพร้อมไปด้วยคุณสมบัติตามแบบที่คนโบราณกำหนดตัวละครที่รับบทนี้ มีทั้งตัวละครที่รับบทโศก และบทหญิงสูงศักดิ์ เน้นการร้องเป็นสำคัญ 

นางเอกสาวตัวละครที่รับบทนี้เน้นการร้องและการแสดงพร้อมกันบทนี้ยังรวมไปถึงคนใช้คนสนิทของนางเอก ที่คอยรับใช้ติดตามตัวคุณหนูตลอดเวลา 

นางเอกกึ่งบู๊ คือตัวละครหญิงกึ่งบู๊ ไม่ได้เน้นที่การต่อสู้เท่ากับนางเอกบู๊ในบทมักมีการขี่ม้าถืออาวุธ จึงได้ชื่อว่า เตา หม่า ตั้น

เตา แปลว่า มีด

หม่า แปลว่า ม้า

ตั้น แปลว่า ตัวนาง

นางเอกบู๊ คือตัวละครหญิงที่รับบทนักรบหรือผู้มีวิทยายุทธ์ เน้นที่บทบาทการต่อสู้แบ่งออกเป็น 2 ประเภท คือ บู๊แบบชุดรบ (มีธง) กับบู๊ทั่วไป 

หญิงชรา บทหญิงชรา มีทั้งบทบู๊และบุ๋น

สาวใช้ บทสาวใช้ ในที่นี้หมายถึงตัวตลกหญิง

บทหน้าลาย 

บทหน้าลายคือตัวละครที่วาดหน้าเป็นลวดลายต่างๆ มีทั้งฝ่ายดีและเลว แบ่งได้เป็น บุ๋นและบู๊

 บทตลก 

ชื่อบ่งบอกหน้าที่อยู่แล้ว แบ่งออกเป็นบุ๋นและบู๊เช่นกัน