อย่างที่เรารู้กันว่า
การแสดงงิ้วเน้นที่การร้องและรำเป็นหลักมาเล่าเรื่องราว
ซึ่งงิ้วเหล่านี้ก็สามารถแบ่งออกเป็นบุ๋นและบู๊ บางเรื่องบุ๋นล้วนบางเรื่องบู๊ล้วนหรือบุ๋นบู๊ผสมกันในเรื่องก็มี และในบทบู๊นี้เองทำให้การแสดงงิ้วจำเป็นต้องมีอุปกรณ์เลียนแบบอาวุธมาประกอบการแสดงอาวุธเหล่านี้ทำจากไม้เป็นหลักโดยอาวุธแต่ละประเภทก็มีการเลือกใช้ไม้ที่ต่างกันไป
เช่นหอกหรือทวนจะใช้ไม้ไผ่เพราะต้องการให้ตัวอาวุธมีความยืดหยุ่นเมื่อนำมาใช้ในฉากต่อสู้
ฯลฯ
ทวน 枪
อาวุธประเภทนี้ถือเป็นอาวุธที่เห็นได้บ่อยที่สุดในฉากการต่อสู้บนเวทีงิ้ว
มีทั้งแบบที่มีหัวหอกด้านเดียวและแบบสองด้าน
บริเวณโคนของหัวหอกจะมีพู่ประดับทำให้ดูพริ้วไหว
บริเวณด้ามจับทำจากไม้ไผ่แล้วพันด้วยผ้าทำให้สามารถจับได้มั่นไม่ลื่นหลุดมือโดยง่าย
ง้าว 大刀
ด้ามจับมีลักษณะเหมือนทวน
ต่างกันที่เปลี่ยนจากหัวหอกเป็นหัวง้าวที่มีลักษณะคล้ายพระจันทร์เสี้ยว
หากเป็นบทผู้หญิง ส่วนที่เป็นหัวง้าวจะมีขนาดเล็กและเบากว่าของผู้ชาย
ดาบ 刀
เป็นอาวุธอีกหนึ่งประเภทที่เราเห็นบ่อย
จัดเป็นอาวุธต่อสู้ในระยะประชิดตัวมีใช้ทั้งดาบคู่และดาบเดี่ยว
ขึ้นอยู่กับบทที่ได้รับ ส่วนมากมักจะเป็นบทผู้ชายที่ใช้ดาบประเภทนี้
กระบี่ 剑
กระบี่แบ่งออกได้เป็นกระบี่เดี่ยวและกระบี่คู่กระบี่ของชายหญิงสามารถแบ่งได้โดยสังเกตจากฝักกระบี่และด้ามจับ
หากเป็นของผู้ชายจะเป็นไม้สลัก หากเป็นของผู้หญิงจะมีลวดลายผ้าปักอย่างสวยงาม
ตุ้มเหล็ก 锤
หากสังเกตให้ดี
จะเห็นว่าอาวุธประเภทนี้ในหนังอินเดียที่เกี่ยวกับเทพต่างๆก็มีการใช้
ซึ่งของจีนก็คล้ายกัน ต่างกันที่ของจีนมาทั้งแบบกลม รี เหลี่ยม
ในขณะที่ของอินเดียมักจะเห็นแต่แบบกลมเสียส่วนมาก
กระบอง 鞭
อาวุธประเภทนี้อาจไม่ค่อยคุ้นตาคนไทยนักแต่หากดูหนังจีนย้อนยุคอาจจะเคยเห็นผ่านตามาบ้างเป็นอาวุธโบราณอีกประเภทหนึ่งของจีน ปกติจะใช้เป็นคู่
อาวุธในการแสดงงิ้วยังมีอีกมากมายหลายประเภท
การเลือกใช้อาวุธแต่ละประเภทก็ขึ้นอยู่กับตัวละคร เช่น กวนอูใช้ง้าว หงอคงใช้พลอง
ฯลฯ อาวุธจึงเป็นอีกสิ่งสำคัญที่ขาดไม่ได้บนเวทีการแสดงงิ้ว
เพราะนอกเหนือจากใช้ในการต่อสู้แล้ว
ยังสามารถบ่งบอกได้ถึงบทบาทและสถานะต่างๆของตัวละครแต่ละตัวได้อีกด้วย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น